“กอดลูก...ในวันที่ลูกไม่น่ารัก” “กอดก่อน...สอนทีหลัง” (บทความนี้แม่ป่านเขียนลงในนิตยสารบันทึกคุณแม่ (Mother's Digest ฉบับเดือนสิงหาคม 2560) ---------------------------------------------- “สิ่งของเมื่อเสียหาย....เราสามารถซ่อมแซม หรือหาใหม่ได้ แต่สภาพจิตใจของคนเมื่อถูกทำร้ายให้เสียใจแล้ว จะเอาความรู้สึกดีๆกลับคืนมามันยากเย็นกว่าหลายเท่าตัว นอกเหนือไปกว่านั้น อาจจะเรียกความรู้สึกดีดีระหว่างกันให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกเลยก็เป็นได้”. ------------------------------------------- คุณแม่หลายๆ คนอาจจะเคยเจอกับพฤติกรรมหลากหลายของลูก ที่บางครั้งก็แสนดี แสนน่ารัก ทำให้เราปลื้มใจและมีความสุขมากๆ แต่หลายๆ ครั้งที่ลูกนั้นก็เอาแต่ใจ ไม่เชื่อฟัง แสดงพฤติกรรมที่ไม่น่ารักเท่าไหร่ อาจมีบางทีที่ทำให้แม่อย่างเราฟิวส์ขาด เผลอดุ หรือพูดอะไรออกไปแล้วทำให้ลูกเสียใจ ที่ร้ายแรงยิ่งกว่านั้นอาจมีหลายๆคนที่เผลอตีลูก . สิ่งที่ตามมาหลังจากเหตุการณ์นั้น หากเราเผลอดุลูกไปก็จะมานั่งเสียใจทีหลังว่า เราไม่น่าดุลูกแบบนั้นเลย ไม่อยากเป็นแม่แบบนั้น บอกกับตัวเองว่า จะไม่ทำอีก แต่ก็พบว่าเมื่อไหร่ที่เราพักผ่อนน้อย หรือมีเรื่องหงุดหงิดใจ ความอดทนของเราก็จะน้อยลง และเผลอไปดุลูกอีก เป็นอย่างนี้ซ้ำซาก หาทางแก้ไม่ได้สักที . เมื่อก่อนแม่ป่านพบว่า ตัวเองเป็นแบบนั้นบ่อยๆ ค่ะ โดยเฉพาะเวลาที่เราพักผ่อนน้อย กลางคืนนอนไม่เต็มอิ่ม แถมเวลากลางวันต้องดูแลลูกทั้งวัน บางทีเจอเจอเรื่องเครียดๆ ทำให้หงุดหงิดง่ายมาก และหลายๆ ครั้งที่เผลอพูด หรือดุลูก แม้จะไม่เคยทำร้ายร่างกายเค้า ไม่เคยดุด่าเสียงดัง [...]
